Inhoudsopgave
Van de antieke wereld tot de moderne tijd – Deel I
Sinds het begin van de geschiedenis is gezondheid altijd een belangrijke zorg van de mensheid geworden. Allereerst waren het beschermen van de gezondheid, het zoeken naar behandeling en termen van medische wetenschappen altijd onafscheidelijke delen van elkaar.
In de prehistorische tijd richtte de mensheid zich eerst op het beschermen van hun huidige gezondheid tegen de natuur en wilde dieren. Onze voorouders kozen ervoor om in de bomen te slapen, zodat ze zichzelf konden beschermen terwijl ze sliepen. Het moet eeuwenlang hebben geduurd, want die gewoonte leeft nog steeds instinctief en onbewust bij ons. Je moet het gevoel hebben gehad van een val van een hoogte als je bijna in slaap valt, een keer in je leven. Dit is het controlemechanisme van onze hersenen om onszelf te beschermen tegen vallen uit de bomen en botbreuken te voorkomen. Nu kun je dat gevoel relateren aan dit probleem als je er nog niet eerder over hebt nagedacht.
Gelukkig werd het vuur ontdekt, zodat onze voorouders niet meer in bomen hoefden te slapen, veilige schuilplaatsen in grotten bouwden, en talen en kunst werden geboren. Wie geïnteresseerd is in dit onderwerp kan de Canadese filmcast in de film Quest for Fire uit 1981 bekijken.
Mensen doen instinctief werk, omdat ze van nature instinctief zijn. We gebruiken ons instinct om dingen te doen zoals bloedingen stoppen door op onze vingers te drukken of ze van bovenaf te tapen, een kind of volwassene met koorts in koud water te zetten en de neus dicht te knijpen bij neusbloedingen. Later ontdekten mensen die begonnen te leren via de 'trial and error'-methode de heilzame en schadelijke medicinale effecten van veel planten.
Geneeskunde is een van de oudste beroepen ter wereld. Sinds deze eerste mensen die geneeskunde beoefenden, zijn kennis en ervaring eeuwenlang verzameld en overgedragen met de meester-leerlingrelatie. In de prehistorie werden ziekten geassocieerd met geesten, bovennatuurlijke krachten en de woede van goden, dus artsen werden ook met verschillende namen genoemd. De objectieve behandeling van ziektebronnen duurde voort tot de geboorte van positieve wetenschappen in de oude Griekse, Egyptische en Anatolische beschavingen.
Vroegste geschreven bronnen over geneeskunde
's Werelds grootste vloermozaïek uit één stuk, The Museum Hotel, Antakya
Sumeriërs, Assyriërs en Babyloniërs
De oudste medicijntabletten van Mesopotamië werden aan het einde van het derde millennium v.Chr. door de Sumeriërs vastgelegd. Het oudste van deze tabletten werd gemaakt door een Sumerische arts. BC De arts, die tegen het einde van het derde millennium v.Chr. leefde, verzamelde zijn meest waardevolle medische voorschriften voor zijn collega's en studenten. Dit document, dat het oudste bekende medische "handboek" in de menselijke geschiedenis is, werd opgegraven door een Amerikaans opgravingsteam en naar het Philadelphia University Museum gebracht. De eerste die aan dit tablet werkte, was Dr. Leon Legrain. Dit is echter een situatie die verder gaat dan alleen de spijkerschriftexpert. Het was Martin Levey, een chemicus uit Philadelphia, die later de chemische inhoud van het tablet bestudeerde waarmee Kramer werkte. Als resultaat van de wekenlange samenwerking van Kramer en Levey, zijn de leesbare delen van het eerste boekje met medicijnformules van de mensheid naar de wetenschap gebracht.
Vergelijkbare medicijnformules en voorschriften die door de Sumeriërs werden gemaakt, werden later gekopieerd en gebruikt door Assyrische artsen. In deze teksten op tabletten worden medische problemen en ziektes heel kort beschreven en wordt er meer uitgelegd over wat te doen.
Een tablet uit de tijd van de Assyriërs en opgetekend door een dokter genaamd Nabû-leu heeft ook deze algemene kenmerken. Deze tablet is gerangschikt in drie kolommen. De naam van de plant staat in de eerste kolom, de ziekte waar het goed voor is in de tweede kolom en de bereiding en het gebruik van het medicijn in de derde kolom.
Het belangrijkste document voor de Babylonische geneeskunde is de "Wetten van Hammurabi". In de artikelen van de wet worden chirurgen besproken in plaats van artsen. Wanneer de items worden onderzocht, wordt begrepen dat chirurgen worden beloond als ze succesvol zijn, anders worden ze gestraft. De wet bepaalt ook hoeveel chirurgen worden betaald.
Eten, drinken en liefhebben, Archeologisch museum ('s werelds grootste mozaïekmuseum), Antakya
Het is mogelijk om informatie te verkrijgen over de diagnosemethoden van de ziekten uit de beschikbare bronnen van artsen. Mesopotamische artsen observeerden klinische symptomen zeer zorgvuldig. Meestal beëindigde de arts die naar het huis van de patiënt ging zijn ziekte door hem vragen te stellen. De arts onderzocht eerst de kleur, het algemene uiterlijk en de bewegingen van de patiënt. Luisteren naar de ademhaling en darmgeluiden van de patiënt, de lichaamstemperatuur meten door de hand aan te raken en kijken naar de geur van de adem van de patiënt waren de methoden die werden gebruikt voor de diagnose. In de methoden die door de arts werden gebruikt voor de diagnose; De toestand van de mond en tong, het uiterlijk van de urine en het zicht van de ogen worden ook besproken. Als voorbeeld kunnen we het volgende geven: Als de mond van de patiënt rood is, zal de patiënt in orde zijn, als deze zwart is, zal de patiënt sterven. Als de urine rood is, zal de patiënt herstellen, als de patiënt niet kan plassen, zal die persoon sterven.
Als eerste stappen van gezondheidstoerisme kunnen warmwaterbronnen worden gegeven naast het geschreven proces dat begon met Sumeriërs. Tussen korte afstanden moeten mensen die plaatsen bezoeken zoals die ontdekt zijn in Zwitserland, Frankrijk, Duitsland en Mesopotamië.
Dutch 
English 
German 
French 
Spanish 
Italian 
Arabic 
Russian 
Turkish